Dit is een BLOG van Geert Laugs, directeur van Compassion in World Farming Nederland.
Voedselverspilling
Hebben ingenieurs de oplossing?
Poster uit 'Voedel voor iedereen?, de fototentoonstelling die gratis te leen is bij CIWF |
Wanneer hebt u voor het laatst eten
weggegooid? Of doet u dat nooit? Na het nieuws van deze week vind ik dat
moeilijk te geloven. 30 tot 50% van het voedsel dat op aarde geproduceerd wordt
komt namelijk nooit in de mond van een mens terecht. Dat is de schokkende
conclusie van een rapport dat werd gepubliceerd door het Britse Instituut voor
Mechanical Engineering.
Het rapport laat zien dat de verspilling al direct na de oogst
begint. Maar ook tijdens de opslag en het transport van voedsel gaat veel
verloren. Om maar te zwijgen over alle etenswaar die al in de supermarkt wordt
weggegooid, alleen omdat ze over datum is. U en ik weigeren deze producten
immers te kopen, maar zelf laten we ons ook niet onbetuigd. Samen gooien we
bijvoorbeeld heel veel bruikbare restjes weg.
Aan deze schokkende opsomming wil ik nog iets toevoegen: er is
namelijk ook voedsel dat alleen al door de manier waarop het geproduceerd wordt
enorm bijdraagt aan de verspilling. Ik doel hier op vlees. Dat is meestal afkomstig uit de intensieve veehouderij. Om
dat goedkope bulkvlees te produceren worden miljarden dieren gevoerd met graan
en soja. Gewassen die ook prima geschikt zijn voor consumptie door mensen.
Vanuit het oogpunt van efficiënte productie zou dat nog te rechtvaardigen zijn als het voor
mensen méér voedsel
oplevert dan nodig is voor de vleesproductie. Dat is echter niet het geval: Om één kilo dierlijk eiwit te verkrijgen is
gemiddeld 6 kilo plantaardig eiwit nodig. En: een derde deel van de graanoogst
in de wereld wordt verwerkt tot veevoer. Als mensen dit graan zelf zouden eten,
konden we er 3 miljard mensen mee voeden! Veefabrieken zijn, met andere
woorden, omgekeerde voedselfabrieken. In plaats van voedsel te produceren,
verspillen ze het en daarmee leggen ze ook nog eens een enorm beslag op de
beschikbare landbouwgrond.
In hun rapport geven de auteurs haarscherp aan waarom we veel
efficiënter met onze
voedselproductie moeten omgaan. Waar veel onderzoekers wijzen op de verwachte
groei van de wereldbevolking tot 9 miljard mensen in 2050, kijken zij verder
vooruit. Dat we in 2075 9,5 miljard monden moeten voeden, is een voorzichtige
schatting. De wereldbevolking zou ook tot 14 miljard mensen kunnen doorgroeien.
Bovendien stijgt de vraag naar vlees niet alleen door de toename van de
bevolking, maar ook door de stijgende welvaart is sommige werelddelen.
Ik ben de Britse ingenieurs dankbaar voor hun heldere rapport en
ik gun hun sector van harte het graantje dat ze waarschijnlijk willen meepikken
bij het oplossen van het probleem. Maar het is gevaarlijk onze hoop uitsluitend
op de techniek te vestigen. We kunnen het wereldvoedselprobleem niet oplossen
door verdere intensivering van landbouw én veehouderij. In plaats van de huidige, grondstoffen verspillende
veehouderij moeten we kiezen voor een kleiner en echt duurzaam systeem. Een
systeem dat voedingswaarde aan haar grondstoffen toevoegt, de omgeving niet
vervuilt en natuurlijk veel diervriendelijker is.
Onze regeringen wacht een zware en moeilijke taak om dat voor
elkaar te krijgen. Het goede nieuws is echter dat iedereen vandaag al kan
beginnen aan de voedselrevolutie die nodig is om de wereldbevolking duurzaam te
kunnen blijven voeden. Dat kan bijvoorbeeld door minder vlees te eten en
natuurlijk ook door vanavond al geen restjes weg te gooien, maar ze te bewaren
en opnieuw te bereiden!
Geert Laugs